امیر ناظمی، معاون وزیر و رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران در کانال تلگرامی خود مطلبی با عنوان خیانت یک واژه: «دولت الکترونیک» منتشر کرده است و در آن به کم و کاستی‌های فضای الکترونیک کشور و آنچه که یک دولت الکترونیک حقیقی باید باشد، اشاره کرده است. کانال تلگرام امیر ناظمی لینک نوشته در همشهری از آنجایی که احساس کردم این نوشته به نوعی درد و دل همه‌ی ماست (در هر جایگاه اجتماعی‌ای که هستیم) تصمیم گرفتم نوشته‌ی ایشان را عیناً اینجا بیاورم. ** نمادسازی برای واژه‌ها بعضی واژه‌ها از بس دورند، از بس غیرقابل لمس‌اند، از بس مفهومی‌اند، خائن می‌شوند به ما مردم؛ واژه‌هایی مثل «مشارکت عمومی» یا «قدرت هوشمند» […]

چند وقتی است که روزانه چهار ساعت را در وسایل نقلیه عمومی (مترو، اتوبوس) سپری می‌کنم و در این مدت، همیشه دوست داشتم از دستگاه فیدیباکس که معمولا در مترو انقلاب چشمم به آن می‌افتد استفاده کنم. اما از آنجایی که از گوشی هوشمند استفاده نمی‌کنم، امکانش فراهم نبود. بالاخره فرصت شد تا به لطف یکی از دوستان (گوشی‌‌اش را به زور گرفتم😉) تجربه استفاده از فیدیباکس را داشته باشم. اعتراف می‌کنم که اصلا انتظار این که دستگاه کار کند را نداشتم. اما بعد از نصب اپلیکیشن فیدیبو و تولید کد اختصاصی و گرفتن آن جلو فیدیباکس متوجه شدم که اشتباه می‌کردم و دستگاه به خوبی کار می‌کند. بعد از […]

در دو پست قبلی، در رابطه با آینده روزنامه نگاری اینجا و اینجا مطالبی را نوشتم. نخست مقدمه‌ای در مورد چالش‌ها و مشکلات روزنامه‌ها و تدابیری که هر یک برا‌ی آن اندیشیده‌اند را آوردم و پس از آن مواردی از مزایای دیجیتالی شدن و لزوم  آن برای روزنامه‌های چاپی را برشمردم. اما همانطور که قبلا هم گفتم روزنامه‌ها حتی اگر دیجیتالی هم شوند با یک مشکل دیگر دست به گریبان هستند و آن هم شبکه‌ها و پلتفرم‌های اجتماعی است. در این پست قصد دارم در مورد شبکه‌های اجتماعی و تاثیر آن بر روزنامه‌ها بنویسم. به‌نظرم مدلی که جوکینن در مقاله خود آورده است و در آن سازمان‌ها را بر اساس […]

فیلترینگ و سانسور مسئله‌ی تازه‌ای نیست. حتی مختص مرز یا کشور خاصی هم نیست. از دیرباز تا به امروز دولت‌ها و حکومت‌ها تمام تلاش خود را کرده‌اند تا نوشته‌ها، حرف‌ها، رفتار و اعمالی را که مطابقتی با خواسته‌های برحق یا ناحق خود نداشته سانسور، و به نحوی حذف کنند. چه نویسندگانی که چاپ کتاب‌هایشان را به چشم ندیدند و تنها سال‌ها بعد از مرگ، آثارشان به چاپ رسید، و چه دانشمندانی که به خاطر اعقاید و کشفیات خود مجازات شدند. در گذشته قدرت رسانه‌هایی مثل یک نویسنده و یا یک واعظ در برابر حکومت آنقدر کم بود که حکومت‌ها عموما مشکل چندانی برای خفه کردن شخص یا اشخاص پیش رو […]

اگر فضای دیجیتال و ابزار‌های دسترسی به آن را هنوز به عنوان یک واقعیت نپذیرفته‌اید که هیچ. اما اگر مثل من فضای دیجیتال و رسانه‌ها و ابزارها‌یی شکل گرفته‌ بر بستر آن را به عنوان یک واقعیت انکار ناپذیر که نقش چشم‌گیری در کیفیت زندگی ما دارند، پذیرفته‌اید، بد نیست در روزهای پایانی اسفند‌ماه به فکر خانه‌ تکانی آنها هم باشیم. بستن یا ایجاد یک یا چند حساب کاربری در شبکه‌های اجتماعی، خروج از گروه‌های تلگرامی که ناخواسته و بدون اجازه‌ی ما عضومان کرده‌اند و حس خوبی به آنها نداریم، پاک کردن اپلیکیشن‌هایی که هرگز از آنها استفاده نمی‌کنیم، پاک کردن فایل‌ها و برنامه‌های اضافی در لپ‌تاپ و منظم کردن […]

اگر به غذا خوردن گاو و گوسفند و امثال آنها نگاه کرده باشید، متوجه شده‌اید که هنگام غذا خوردن و چَرا، مدام در حال خوردن هستند و اگر چیزی حواسشان را پرت نکند، بعید است سرشان را بالا بیاورند. حتی ممکن است در برخورد با چنین منظره‌ای پیش خودتان گفته باشید چطور بدون وقفه این‌همه علف می‌خورند؟ این دسته از جانوران برای آن که بتوانند در هنگام چَرا غذای بیشتری بخورند، غذا را بدون جویدن می‌بلعند. شاید یکی از علت‌های آن این باشد که ترس از کمبود منابع دارند و با این شیوه سعی می‌کنند تا آنجا که می‌توانند ببلعند. سپس زمانی که فرصت پیدا کردند، غذا را از معده‌ی […]

هر کدام از ما در زندگی با تصمیمات و انتخاب‌های بزرگ و کوچکی سرو کار داریم. منظورم از بزرگی و کوچکی میزان تاثیری است که بر زندگی ما می‌گذراند. تصمیماتی مثل: ازدواج کردن، مهاجرت و ادامه تحصیل را شاید بتوان در  دسته‌ی تصمیمات بزرگ، و مواردی مثل: خرید خانه، خرید ماشین و به عبارت بهتر تصمیم بین چیزهای روزمره را در گروه تصمیم‌های کوچک قرار داد. اما نوع دیگری از تصمیمات هستند که من دوست دارم اسم آنها را تصمیمات زاویه‌ای بگذارم. تصمیماتی که در ابتدا به ظاهر کوچک هستند اما هر چه زمان می‌گذرد تاثیرات آنها بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود. شاید نمودار زیر کمک کند منظورم  را بهتر برسانم. […]

بیشتر ما دوستانی داریم که هرگز آنها را ندیده‌ایم و شاید هم هرگز نخواهیم دید.کسانی که کیلومتر‌ها با ما فاصله دارند،اما با ما مرتبط‌اند.و این لطف بزرگ تکنولوژی بود که فاصله‎‌ها را برای ما از میان برد،ثانیه‌ها با ارزش شد،و در کل همه چیز روز به روز فشرده تر و آسان‌تر شد.و در این میان ارتباطات از همه بیشتر متاثر بود.تکلنولوژی باعث شد حتی در رختخواب‌هایمان هم تنها نباشیم. اما آیا تنهاتر نشدیم؟ آیا همگی سر در تکنولوژی فرو نبردیم و نزدیکانمان را فراموش نکردیم.خانواده‌ها دیگر به سختی سر یک سفره جمع می‎شوند،زن و مرد کمتر با هم حرف می‎زنند،و نمونه‎های دیگر که هم من می‌دانم و هم شما. دوستی‌ها […]