دکلمه شعر مدرسه عشق با صدای مجتبی کاشانی
(از قسمت بولد شده مطابق دکلمه است)
درمجالی که برایم باقی است
باز همراه شما مدرسه ای می سازیم
که در آن همواره اول صبح
به زبانی ساده
مهر تدریس کنند
و بگویند خدا
خالق زیبایی و سراینده عشق
آفریننده ماست
مهربانیست که ما را به نکویی
دانایی
زیبایی
و به خرد می‌خواند
جنتی دارد نزدیک، زیبا و بزرگ
دوزخی دارد، به گمانم
کوچک و بعید
در پی سودا نیست
که ببخشد مارا
و بفهماندمان،
ترس ما بیرون از دایره رحمت اوست
در مجالی که برایم باقیست
باز همراه شما مدرسه‌ای می‌سازیم
که خرد را با عشق
علم را با احساس
و ریاضی را با شعر
دین را با عرفان
همه را با تشویق تدریس کنند
لای انگشت کسی قلمی نگذارند
و نخوانند کسی را حیوان
و نگویند کسی را کودن
و معلم هر روز
روح را حاضر و غایب بکند
و بجز ایمانش
هیچکس چیزی را حفظ نباید بکند
مغزها پر نشود چون انبار
قلب خالی نشود از احساس
درس‌هایی بدهند
که بجای مغز قلب‌ها را تسخیر کند
از کتاب تاریخ
جنگ را بردارند
در کلاس انشا
هر کسی حرف دلش را بزند
غیر ممکن را از خاطره‌ها محو کنند
تا کسی بعد از این
باز همواره نگوید: هرگز
و به آسانی همرنگ جماعت نشود
زنگ نقاشی تکرار شود
رنگ را در پاییز تعلیم دهند
قطره را در باران
موج را در ساحل
زندگی را در رفتن و برگشتن از قله کوه
و عبادت را در خدمت خلق
کار را در کندو
و طبیعت را در جنگل و دشت
مشق شب این باشد
که شبی چندین بار
همه تکرار کنیم :
عدل
آزادی
قانون
شادی . . .
امتحانی بشود
که بسنجد ما را
تا بفهمند چقدر
عاشق و آگه و آدم شده‌ایم
در مجالی که برایم باقیست
باز همراه شما مدرسه‌ای می‌سازیم
که در آن آخر وقت
به زبانی ساده
شعر تدریس کنند
و بگویند که تا فردا صبح
خالق عشق نگهدار شما
مجتبی کاشانی
روح مرحوم کاشانی شاد
ای کاش واقعا تو مدرسه ها و دانشگاه ها همچنین کارایی میکردند👌👌👌👏🤲
سلام کاش این الگو رومیدادن به رئیس آموزش وپرورش که اول معلمهاش روتربیت کنه،بعدهم اون معلمهابچه های ماروتربیت کنند!چی میادبیرون ازمدرسه هاودانشگاهها؟نه زندگی کردن بلدن!نه ارتباط اجتماعی!فقط حفظ کردن اونم یک پنجم بچه هابقیه که هیچی نفهمیدن!
از شعر تا واقعیت یک قدم باقیست که اونم نمیشه به زبان آورد!!!
بسیار عالی و در واقع شاهکاری برای یک زندگی کامل و مفید .
ممنون از همهُ دست اندر کاران .
درود بر کاشانی بزرگوار روحش شاد
سلام آقای اسلمی عزیز
این شعر و دکلمۀ با احساس در این ساعت از شب مرا به وجد آورد و از خواندن و شنیدن آن لذت بردم. صدا چقدر شبیه امیر حسین رستمی بازیگر نقش استاد شهریار بود. از نظر قواعد شعری نظر نمی دهم. اما این پست و این مطلب شما مرا به باغ خاطره ها برد. دست شما و آقای کاشانی بزرگوار درد نکند. خدا خیرتان بدهد! سبز باشید!