نقد بر سیستم آموزشی رایج نه مختص به این دوره از زمان است و نه حتی کشوری خاص، تقریبا هر کشوری در یک بازه از زمان با آن دست به گریبان بوده و هست. هر کشوری بعد از این که مسیر‌های مختلف برای توسعه را پیموده و به بن‌بست رسیده، تازه چشمش به ریشه‌ی بیشتر مشکلات و ناکامی‌ها، یعنی نظام آموزشی باز شده و به اصلاح و بهبود آن پرداخته، اگر چه ما هنوز اندر خم یک کوچه مانده‌ایم. گمان نمی‌کنم شما هم مثل من چندسال از بهترین دوران زندگیتان را در مدرسه گذرانده باشید و دلِ پُری از این نظام آموزشی یکسان‌ساز نداشته باشید. نوشته‌های دوست خوب و نوجوانم […]

پیش‌نوشت: متنی که در ادامه می‌خوانید حاصل دوسال مشاهده‌ی مستقیم  من به عنوان دانشجوی کارآفرینی دانشگاه تهران است و فقط و فقط مربوط به تجربیات من است و ممکن است دوستان من، مخالف آن باشند. اما دوست داشتم به عنوان کسی که فضای کارآفرینی را حداقل به صورت آکادمیک آن لمس کرده، چند سطری در مورد آن بنویسم. این روزها تنور کارآفرینی داغ داغ است و مطمئنا یکی از گزینه‌های دانشجویان برای ادامه تحصیل، ممکن است رشته‌ی کارآفرینی باشد. در بدو ورود به دانشکده کارآفرینی با دو گروه از افراد مواجه می‌شویم. عده‌ای که انتخاب دیگری نداشته و جبر، باعث بودنشان درآنجاست و عده‌ای که به علت علاقه شخصی و یا […]

پیش‌نوشت: قبلا در مطلبی با عنوان سهم ما در انتخاب‌ها و تصمیم‌هایمان بخشی از دغدغه‌هایم را بیان کردم این‌بار نیز به لطف دیدن مصاحبه‌ای با دکتر عبد‌العالی در برنامه خط قرمز برآن شدم تا بخش دیگری از حرف‌هایم را بگویم. کمتر کسی است که از مشکل‌دار بودن و مریضی و ناکارآمدی سیستم آموزشی کشور بی‌خبر باشد.حتی پدر و مادرهایی هم که امروز فرزندان خود را مجبور به ادامه تحصیل در این سیستم می‌کنند نیز از این موضوع باخبر هستند. اما اجبار و نبود راه چاره از جانب آنها باعث شده این چرخه بارهاو بارها تکرار شود و هیچکس به دنبال درمانی برای آن نباشد. من نیز به عنوان فردی از افراد […]