سهراب کجایی تا ببینی که هنوز که هنوز است، اسب حیوان نجیبی است و کبوتر زیبا. هنوز چشم‌هایمان ظاهر بین است و هنوز هم ظاهر و قیافه‌ی افراد فریبمان می‌دهد و برایمان میزان و معیار است برای دوست داشتن. هنوز لاله قرمز را بیشتر از گل شبدر دوست می‌داریم و در قفس هیچکسی هم کرکس نیس. سالهاست تلاش می‌کنم که از دست این چشم ظاهر بین فریبکار خلاص شوم. کم کم دارم امیدم را از دست می‌دهم. راستی سهراب با کدام آب چشمانت را شستی؟
