همه ما با صفت نان‌خور اضافی آشنا هستیم. این صفت را برای کسانی به کار می‌بریم که فقط مصرف‌کننده‌اند و هیچ فایده‌ی دیگری ندارند. یعنی بخشی از منابع شما و جامعه را هدر می‌دهند بدون اینکه ارزشی برای دیگران یا حتی خود ایجاد کنند. صرفا زنده‌اند برای مصرف، به چنین افرادی حیف نان هم می‌گویند. مطمنا شما هم مثال‌هایی از این دسته در ذهن دارید.
گونه‌ی دیگری نیز وجود دارد. اگر چه این دسته از قدیم نیز وجود داشته اما با پیداش شبکه‌های اجتماعی و پیام رسان‌ها رشد آنها به شکل باور نکردنی تسریع شده و آن هم وقت‌خور اضافی است، این گونه وقت شما را می‌گیرند بدون اینکه مانند گونه‌ی قبل نه برای شما و نه حتی برای خودشان سودی داشته باشند.
به عنوان یک نمونه، کسانی که به صرف این که شماره یا آیدی شما را در شبکه‌های اجتماعی دارند به خودشان اجازه می‌دهند با فرستادن پیام‌های بدون محتوا (حتی خنده‌دار هم نیستند) و یا آغاز کردن مکالمات بی ارزش، وقت شما را تلف کنند. وقتی که می‌شد صرف گوش کردن به یک آهنگ، دیدن یک فیلم و حتی یکجا نشستن و هیچ‌کاری دیگری نکردن بشود. به این گونه حیف وقت هم می‌گویند.
با این افراد چه کنیم؟
اینجور آدم‌ها را میشه بلاک کرد و تمام!
من آدم صریحی نیستم و به جای اینکه مستقیم بگم این افراد رو نادیده می گیرم تا اینکه بعد از مدتی خودشون بیخیال میشن 🙂
واقعا حیفه زمان محدود ما است که اینجوری تلف بشه
محمدصادق عزیز
به نکته خوبی اشاره کردی.
اخیرا در یک اقدام ناگهانی از همه گروههای دوستی در تلگرام بیرون اومدم و امکان اضافه کردن خودم به گروههای مخلتف توسط افراد رو غیرفعال کردم.
تو شبکه های اجتماعی هم خودم رو اصلا ملزم نمی دونم که هر پیامی که خطاب به من هست رو بخونم و یا اگر خوندم حتما پاسخ بدم.
تو این مدت چندماهه که این کار رو انجام دادم زندگیم و استفاده از زمانهام به طرز شگفت انگیزی بهتر و مفیدتر شده.
موفق باشی