« خیلی از مردم در طول زندگی از مشکلاتشان شکایت می‌کنند. من همیشه اعتقاد دارم که اگر یک دهم انرژی را که صرف شکایت می‌کنید، صرف حل مشکلات کنید، خواهید دید که چقدر کارها خوب پیش خواهد رفت »
هم تیتر و هم جمله بالا از کتاب آخرین سخنرانی نوشته رندی پاش انتخاب شده است. قبلا هم در پستی تحت عنوان اندر حکایت مبارزه با مشکلات از رندی و کتابش نوشته بودم و به نظرم در مورد تک تک جملات و تیتر‌های این کتاب می‌توان نوشت.
نمی‌دانم شما هم افرادی را دیده‌اید که به جای حل یک مشکل فقط از آن می‌نالند و شکایت می‌کنند. حداقل من مثال‌های زیادی طی این یکی دو هفته اخیر دیده‌ام.
معلمی که دوست دارد معلم نمونه شود. هر روز می‌نالد که موقعیت خوبی ندارم. اگر کمی امتیاز بالاتر داشتم به جای درس دادن در روستا در شهر درس می‌دادم و… ولی حاضر نیست در روز ۱۵ دقیقه کتاب بخواند. می‌گوید حال و حوصله‌اش را ندارم.
دانش آموزی که در کنکور تجربی موفق نشده، با ناراحتی تمام می‌گفت به حال کسانی که پزشکی قبول شده‌اند غبطه می‌خورم و از خانواده و اطرافیان شکایت می‌کرد. به او گفتم اگر قرار باشد به حال کسی هم غبطه بخوری باید به حال کسی غبطه بخوری که چیزی دارد که تو نمی‌توانی هیچ موقع آن را داشته باشی. راه حل مشکل تو در دست خودت است. کمی بیشتر تلاش کن و درس بخوان. غبطه هم نمی‌خواهد بخوری.
یا یکی از نزدیکان که از تنهایی خودش می‌نالد و می‌گوید هیچ دوستی ندارم. همیشه می‌گوید آدم با معرفت پیدا نمی‌شود و همه را دزد و بی‌سواد می‌داند. می‌خواستم به او بگویم که اگر می‌بینی من هم پای صحبت تو نشسته‌ام صرفا به خاطر رابطه خونی‌ایست که با هم داریم. و اگرنه با این اخلاق تو کسی حاضر نیست یک ثانیه هم کنارت بنشیند. به جای نق زدن و شکایت از این و آن سعی کن رفتارت را درست کنی و دنبال علت باشی نه این که همیشه زانوی غم بغل کنی.
یا یکی از آشنایان که هر وقت (دقیقا همیشه) آن را می‌بینم از چاقی خودش می‌گوید. می‌گوید از این وضعیت ناراحتم، همین شخص، کافی است یک ساعت دیرتر غذا به او برسد زمین و آسمان را فحش می‌دهد که گرسنه‌ام. اما وقتی سیر شد. باز هم شروع می‌کند به گلایه و شکایت و از چربی‌های دور شکمش می‌نالد. اما حاضر نیست حتی یک گام کوچک در جهت حل مشکلش بردارد.
دوس دیگری دارم که می‌گوید آرزویم این است که دکترا بخوانم، زبان بخوانم، اما به خاطر مشکل چشمی که دارم نمی‌توانم و برای چشمم ضرر دارد. به او گفتم الان یک ساعت است داری با من چت می‌کنی نکند از چشمت استفاده نمی‌کنی!
خلاصه اینطوری است که ما بیشتر از آن که به فکر حل مشکلات و تلاش برای حل آنها باشیم . وقتمان را صرف شکایت از وضع موجود می‌کنیم. کافی است همان زمان یا به قول رندی پاش یک دهم آن زمان را تلاش کنیم تا مشکل حل شود.
