نام آدام آزبورن را اولین بار سر کلاس توسعه محصول جدید و به واسطه اثری که از خود به جای گذاشته است شنیدم. اسم او در ذهنم ثبت شد و همیشه دنبال فرصتی بودم تا در مورد آن بنویسم.
آزبورن در سال ۱۸۳۹ در تایلند از پدر و مادری انگلیسی به دنیا آمد و بیشتر سالهای نوجوانیش را در هند سپری کرد. او در سال ۱۹۶۱ دکترای خود را از دانشگاه بیرمنگام گرفت. سالها بعد او شرکت کامپیوتری آزبورن (Osborne Computer Corporation) را تاسیس کرد. او به این نتیحه رسیده بود که کامپیوترها را میشود سبکتر و قابل حمل ساخت به طوری که به جای برق از باطری تغذیه شود. چیزی که آن زمان از چشم قولهای بزرگی چون ای بی ام و اپل مغفول مانده بود. در سال ۱۹۸۱ او اولین کامپیوتر قابل حمل با اسم آزبورن۱( Osborne 1) را تولید و و روانه بازار کرد. این دستگاه که وزنی معادل ۱۰.۵ کیلوگرم داشت با قیمتی معادل ۱۷۹۵ دلار به فروش میرسید. آزبورن ۱ با استقبال خوبی رو به رو شد. به طوری که تا پایان سال ۱۹۸۲ چیزی حدود ۶۷ میلیون دلار فروخته بود. تقریبا ماهانه حدود ۱۰۰۰۰ دستگاه، این فروش در نوع خودش کم نظیر بود.
اثر آزبورن
اما با ورود دیگر رقبا به این حوزه و تولید دستگاهایی به مراتب بهتر، آدام آزبورن مرتکب یک اشتباه وحشتناک شد. او در سال ۱۹۸۳ اعلام کرد که به زودی آزبورن جدید، که به مراتب بهتر از نسخه حاضر است را روانه بازار میکند. با اعلام این خبر مشتریان سفارشهای خود را به امید سیستم جدید که به زودی به بازار میآید لغو کردند و خرید رابه تعویق انداختند. در نتیجه شرکت آزبورن با کاهش نقدینگی روبه رو شد و به علت کمبود سرمایه نتوانست مدل جدید را هم طی زمان تعیین شده تولید کند.
در نتیجه آزبورن در سپتامبر ۱۹۸۳ کمتر از سه سال بعد از تاسیس شرکتش ورشکست شد. امروزه این اثر را به نام اثر آزبورن میشناسیم. یعنی اعلام زود هنگام یک محصول جدید پیش از آن که محصول در دسترس باشد. با این کار محصول قبلی فروش خود را از دست میدهد، محصولات در انبار میمانند و شرکت با کاهش نقدینگی همراه میشود.
اگر چه آزبورن با شکست مواجه شد. اما نباید فراموش کنیم که به نوعی لپتاپهای امروزی را که به راحتی با خود حمل میکنیم، مدیون فکر و ایدهی او هستیم.