پیش‌نوشت: یکی از لذت بخش‌ترین کارهایم در ابتدای هر روز خواندن وبلاگ دوستانم است. کاری که باعث می‌شود روزت به کلی با روزهای دیگر فرق کند. چون امروز را با حرفهای متفاوت‌تری نسبت به دیروز شروع کرده‌ای که تا پایان روز همراه تو هستند.
در بین نوشته‌های دوستان دو نوشته بود که توجه مرا به خود جلب کرد یکی سیبل تمجیداندازی در وبلاگ الهام فیض‌الهی و دیگری ساخت یا فروش؟ از وبلاگ علی کریمی بود. احساس کردم این دو موضوع خیلی به هم نزدیک است به همین علت عنوان این پست را هم از این دو وام گرفتم.
اصل حرف الهام این بود که بولد کردن یک شخص در همه زمینه‌ها به خاطر داشتن یک یا چند ویژگی خوب کار درست و عاقلانه‌ای نیست. که البته این روزها بازار گرمی هم دارد و من هم کاملا حرفش را می‌فهمم.
و اما حرف علی این بود که بهترین بودن، کافی و تضمین کننده‌ی موفقیت نیست . اگر خودت و یا محصولت را در زمان و مکان مناسب و به صورت درست به بازار و مردم عرضه نکنی شانسی برای موفقیت هم نخواهی داشت. حرف علی را هم درک می‌کنم و مصداق‌های زیادی را هم خود علی بیان کرد و هم من در ذهن دارم که بهترین همیشه برنده نیست.
دو سال پیش افتخار شاگردی در محضر دکتر اخلاصی که یکی از برترین‌ها در حوزه برندینگ هستند را داشتم.
حرفی که ایشان همیشه تکرار می‌کرد این بود. خوب بودن و با کیفیت بودن تضمین کننده‌ی هیچ چیز نیست. تا بازاری برای عرضه نداشته باشی هر چقدر هم که خوب باشی موفق نخواهی شد. و مثال شرکت کاله را می‌زد. کاله امروز بازار دارد اگر فردا تصمیم بگیرد محصولی تولید کند که در سبد محصولاتش نیست و تخصص آنچنانی هم در آن نداشته باشد، باز هم فروش خواهد کرد حتی اگر کیفیت خوبی نداشته باشد. چون مردم آن را به خاطر محصولات پیشین می‌شناسند و تصمیم آنها بر همان اساس است.
شاید بتوان اینگونه تصمیم‌گیری مردم را جزء خطاهای شناختی آنها دانست.این که یک ویژگی را به سایر ابعاد شخصیتی یکی فرد تعمیم می‌دهند. مواردی از خطای شناختی که خودم از نزدیک لمس کرده‌ام.
معمولا کسانی که به یک زبان خارجی مسلط‌اند، افراد با سوادتری در نگاه مردم هستند.
معمولا کسانی که ظاهر خوبی دارند افراد مهربان‌تری به نظر می‌رسند.
محصولاتی که بسته بندی قشنگ‌تری دارند خوشمزه‌تر به نظر می‌رسند.
به هر حال خطاهای شناختی اینچنینی همواره وجود داشته و خواهد داشت. این‌که این نوع تصمیم‌گیری درست است یا غلط را نمی‌دانم. ولی آنچه مسلم است این است که کسانی خطای شناختی در موردشان اتفاق می‌افتد که، حداقل در یک زمینه خود را به خوبی به بازار و مردم عرضه کرده باشند.
اینگونه افراد حتی اگر در بعضی موارد خودشان هم هیچ ادعای نداشته باشند.( که معمولا اینطور نیست و توهم خوب بودن به آنها دست می‌دهد) به علت همان یک یا چند ویژگی، در زمینه‌های دیگر هم ممتاز قلم‌داد می‌شوند.
