دوست عزیزی که نگران تنهایی بنده هست. از طریق دایرکت اینستاگرام یه عکس نوشته برام فرستاده بود که متنشو دقیقا همانطور که نوشته شده بود اینجا مینویسم.
«یه وقتایی تنهایی خوبه یعنی لازمه!
این که مدتی با خودت خلوت کنی
و ببینی با خودت و آدمای اطرافت چند چندی، خوبه!
اما نه اونقدر طولانی که از اونور بوم بیفتی
چون زمانش که بگذره
تنهایی، دوست داشتن رو از یادت میبره…!»
یه خرده متن رو سبک و سنگین کردم . دیدم چقدر به معنای واقعی کلمه،مزخرفه (باور کنید علامتهای تعجب کار من نیست)
پیش خودم گفتم اصلا تنهایی که اول جمله گفته شده با تنهایی که آخر جمله گفته شده یکیه؟
واقعا میشه رابطهای بین تنهایی و دوست داشتن پیدا کرد؟ من که نتونستم
یعنی اگر تنها باشی کسی رو دوست نداری؟ یا اینکه اگر کسی رو دوست داشته باشی دیگه تنها نیستی؟
یعنی کسی که مخاطب یا مخاطبانی داره که حرفشو میفهمند اما به صورت فیزیکی در کنارش نیستند و شاید هم هرگز اونها رو ندیده، تنها محسوب میشه و کسانی که دست در دست یکدیگر دارند ولی زبان و حرف هم رو نمیفهمند. تنها نیستند؟
عدم تنهایی یعنی حتما یکی تو بغلت باشه؟
جالب این که این صفحه ۱۳۵۰۰۰ نفر فالور داره و تازه این یکی از بهترین جملاتش بوده که حدود ۵۰۰۰ لایک خورده. اینها به کنار، تعجبم از اون افرادی است که اومدن زیر پست ابراز احساسات کردن.
حالا که این همه نق زدم یه مورد دیگه هم بگم
دو روز پیش توی یه گروه کارآفرینی در تلگرام یکی از اعضا یه خبر از اقتصاد آنلاین فوروارد کرد با این مضمون
هشتم ربیع الاول، سالروز شهادت حضرت امام حسن عسگری (ع) و آغاز امامت حضرت ولی عصر (عج)، پنجم شهریورماه به عنوان روز کشتی و ۲۹ بهمن ماه به عنوان روز اقتصاد مقاومتی و کارآفرینی در تقویم سال ۹۷ به عنوان تعطیل رسمی در تقویم ایران ثبت شد.
و حالا نقدهای بچه شروع شد که این چه مملکتی هست که ما داریم آخه چرا روز کارآفرینی باید تعطیل باشه؟ یکی میگفت خوبه یکی میگفت بده
حالا اصل خبر
هشتم ربیع الاول، سالروز شهادت حضرت امام حسن عسگری (ع) و آغاز امامت حضرت ولی عصر (عج) تعطیل رسمی و پنجم شهریورماه به عنوان روز کشتی و ۲۹ بهمن ماه به عنوان روز اقتصاد مقاومتی و کارآفرینی در تقویم سال ۹۷ نامگذاری شد.
جامعه کارآفرین ما حتی به این فکر نکردند که این خبر با عقل سلیم جور در نمیاد و این زحمت رو به خودشون ندادند که از صحتش مطمئن بشن. به جای اون سعی کردن هر چه بیشتر خبر رو پخش کنند.
پی نوشت: اگر چه من هنوز عقیده دارم که شبکههای اجتماعی را باید جدی بگیریم و به نظرم نادیده گرفتن و عدم حضور در اونها به معنی تکرار اشتباهات گذشتگان است. اما حضور در شبکههای اجتماعی نیازمند فیلترهای سفت و سختی از جانب ماست.