مردم اغلب از من می‌پرسند اندازه پست های وبلاگ یا مقالات خبرنامه چقدر باید باشد. پاسخ من همیشه به این صورت است “هر قدر که نیاز است” (جو پالیتزی)
به نظر می‌رسد همه چیز بستگی به مخاطب دارد. اگر شما مخاطب خود را می‌شناسید و تنها هدف و دغدغه شما رضایت اوست. شاید یک پست ۱۵۰۰۰ کلمه‌ای هم مفید باشد. همچنین که یک پست ۳۰ کلمه‌ای. فقط کافیست مخاطب خود را به مرور زمان بشناسید و به فراخور نیازهای او طول مناسب را پیدا کنید.
و فراموش نکنیم همانطور که پالیتزی هم در کتاب خود اشاره می‌کند بازاریابی محتوا خوب باعث می‌شود مخاطب بعد از آن به شیوه‌ی متفاوتی فکر کند و بیاندیشد و به عبارتی باعث تغییر رفتار مخاطب می‌شود. در نتیجه می‌توان برای مخاطبی که یک پست ۲۰۰ کلمه‌ای او را خسته می‌کند طوری محتوا تولید کرد که بعد از گذشت چند ماه تشنه‌ی پست‌های ۱۰۰۰ کلمه‌ای و بیشتر باشد.
باور من این است که حتی مخاطبان شبکه‌های اجتماعی را می‌توان علاقمند به خواندن پست‌های طولانی کرد. می‌توان رفتار آنها را شکل داد به طوری که به گونه‌ی دیگر فکر کنند و حتی زندگی کنند. فقط نیاز به کمی صبر و حوصله دارد.
البته این نکته را هم فراموش نکنیم که ما باید همزمان در دو جبهه تلاش کنیم. یعنی باید گوگل را هم به نحوی راضی نگه داریم. این همان قسمتی است که سئوکار ها به ما پیشنهاد می‌دهند که پست‌هایتان حداقل ۳۰۰ کلمه باشد تا توسط گوگل ایندکس شود. اما معنای آن این نیست که هرگز نباید کمتر از آن بنویسم. و مثلا حرفی را که می‌شود در سه خط گفت را به زور کلمات به حداقل مجاز رساند. در این صورت اگر چه گوگل را خشنود کرده‌ایم اما مخاطب را از دست خواهیم داد.
به نظر من مخاطب در فضای دیجیتال حساس‌تر است ( لغت بی حوصله را دوست ندارم) و باید با ملاطفت و حساسیت بیشتری با او رفتار کرد.
دوست دارم در پست‌های بعدی باز هم کمی در مورد تایپوگرافی بنویسم.
