بیشتر ما دوستانی داریم که هرگز آنها را ندیده‌ایم و شاید هم هرگز نخواهیم دید.کسانی که کیلومتر‌ها با ما فاصله دارند،اما با ما مرتبط‌اند.و این لطف بزرگ تکنولوژی بود که فاصله‌ها را برای ما از میان برد،ثانیه‌ها با ارزش شد،و در کل همه چیز روز به روز فشرده تر و آسان‌تر شد.و در این میان ارتباطات از همه بیشتر متاثر بود.تکلنولوژی باعث شد حتی در رختخواب‌هایمان هم تنها نباشیم.
اما آیا تنهاتر نشدیم؟
آیا همگی سر در تکنولوژی فرو نبردیم و نزدیکانمان را فراموش نکردیم.خانواده‌ها دیگر به سختی سر یک سفره جمع میشوند،زن و مرد کمتر با هم حرف میزنند،و نمونههای دیگر که هم من می‌دانم و هم شما.
دوستی‌ها سطحیتر نشد؟
عشق‌ها بازاری و کم‌رنگ نشد؟
کتابها خاک نخورد؟
آیا وقت‌هایی را که میشد برای پیدا کردن یک دوست خوب صرف کرد را برای ساختن دهها دوستی سطحی خرج نکردیم؟
ما فقط گمان کردیم که فاصله‌ها برداشته شدند.شاید هم برداشته شدند اما جایش را یک دیوار بتنی گرفت ،که هرکس را درپشت دیوار خودش زندانی کرد.به موهبت حضور جانب تلفن و موبایل خواهر و برادر،فرزند و پدر‌و مادر،سال به سال یکدیگر را نمی‌بینند.مکالماتشان نیز رنگ بی میلی و رفع تکلیفی به خود گرفته .
تکنولوژی کتاب را از دستان ما درآورد و خود را به دستان ما داد. شاید هم ما خود را به دستان او دادیم.دوست داشتن را ساده‌تر کرد .دیگر نیازی به نوشتن نامه‌های طولانی برای ابراز عشق و دوست داشتن نیست .این روزها می‌توانی دل‌باختگیت را در قالب یک استیکر نشان دهی و میزانش را با تعداد آن!
ابراز عشقی که گاه برای ابراز کردنش در قالب یک نامه چند‌صد کلمه‌ای مشکل داشتی اکنون آسان شده.خیلی خیلی آسان،دیگر نه از جملات زیبا خبری است و نه در پیدا کردن کلمات مشکلی .مشکلی هم اگر هست در انتخاب بین قالبها و جملات پیش ساخته‌ایست که نه مفهومش را میفهمی نه گوینده‌اش را و نه اصولا برایمان مهم است .شاید عده‌ای بگویند بستگی به استفاده دارد،از تکنولوژی هم می‌شود خوب استفاده کرد و هم بد.اما به گفته مک‌لوهان ما فراموش می‌کنیم که تکنولوژی این قدرت را دارد که خودش را به ما و زندگیمان تحمیل کند.
و این می‌شود که آرزوی امروز من تلاقی نگاهم به نگاهی است آشنا .دیگر کسی به روبه‌رو نگاه نمی‌کند. چه برسد به درختان و پرندگان و چرندگانو و موجودی به نام انسان. همه سر در ساخته دست خویش کرده‌اند.
تکنولوژی روز به روز ارتباط را برای ما آسان‌تر کرد.آنقدر آسان که شاید ماهیتش به کلی عوض شد. رابطه‌ای که دیروز در چندین ماه شکل می‌گرفت امروز در ثانیه ای ایجاد می‌شود.حرف‌هایی که ماهها برای شنیدن یا گفتنش انتظار می‌کشیدیم.یک شبه گفته و شنیده می‌شود.و اینها همه و همه تحفه‌هایی از تکنولوژیست.
در این شرایط تنها انتخابی که شاید برای ما می‌ماند.انتخاب بین میزان و نوع استفاده از ابزارهای آن است.
در زیر تعدادی از کاریکاتور ها jean jullien که نشان دهنده حال روز ما در این روزهاست را می‌بینیم.
شاید بد نباشد سری هم به این سایت که مجموعه‌ای از بهترین کاریکاتورهای مربوط به اعتیاد انسانها به تکنولوژی را نمایش داده بزنید.
همه نسلها خود را نسل سوخته می‌دانند ،اما نسل من سوخته‌ترین نسلهاست ،نسلی که بزرگترین لذتها را به بهایی اندک از دست داد.
